გრძლად საკითხავი

განმარტებითი ბარათის დღევანდელ ეპიზოდში მოგიყვებით ჩეხეთის საპარლამენტო არჩევნების შესახებ: მთავარ მოთამაშეებზე, შესაძლო კოალიციების შემადგენლობაზე და ხელისუფლების ცვლილების შესაძლო გავლენებზე არამხოლოდ ქვეყნის შიგნით, არამედ მთელი კონტინენტისთვის.

ევროპის უსაფრთხოების გამოწვევებზე, რუსეთის საფრთხეზე, ულტრა-მემარჯვენე ძალების მოძლიერებასა და საქართველოს ევროპულ პერსპექტივებზე ტობიას კრემერთან ინტერვიუ ჩაწერა რეალპოლიტიკას კორესპონდენტმა ბრიუსელში, ზაზა აბაშიძემ.

განმარტებითი ბარათის დღევანდელ, პირველ ეპიზოდში შევეცდებით გავერკვეთ ტრამპის რიტორიკის ცვლილების მიზეზებსა და შესაძლო შედეგებში.

მეთიუ ბრაიზა თვლის, რომ რუსეთი ყველაფერს გააკეთებს, რომ ნიკოლ ფაშინიანმა 2026 წლის საპარლამენტო არჩევნებში ვერ გაიმარჯვოს

ღაზაში ჯოჯოხეთი ტრიალებს და შეუძლებელია, ნორმალური მორალური მგრძნობელობის მქონე ადამიანს მისი რიგითი მაცხოვრებლების მიმართ თანაგრძნობა არ გაუჩნდეს. მაგრამ მკვდარი ან მშიერი ბავშვების სურათებმა რაციონალურ აზროვნებაზე ხელი არ უნდა აგვაღებინოს

რიჩარდ გირაგოსიანს მიაჩნია, რომ აზერბაიჯანთან სამშვიდობო შეთანხმება და რუსეთის დაბალანსებისკენ სომხეთის გადადგმული ნაბიჯები სწორია

თუ ამ სტრიქონების ავტორს და საქართველოს მოსახლეობის უმრავლესობას ქვეყნის ინტერესი სწორად გვესმის, დასავლეთის თუნდაც მცირე გამარჯვება უნდა გვიხაროდეს. გლობალურ სისტემაში, სადაც დემოკრატიული სამყარო „რესანტიმანით“ შეპყრობილ (ქართულად - „დაბოღმილ“) დიქტატურებზე ძლიერია, ჩვენც მეტი შანსი გვაქვს, სუვერენული და წარმატებული ქვეყანა გვქონდეს (თუმცა ამის გარანტია არც ამ შემთხვევაში იარსებებს).

რასაც დღეს ვადევნებთ თვალს, ეს არის ისრაელის მრავალშრიანი, ჰიბრიდული და სამხედრო კამპანია, რომელიც მოქმედების მეთოდში ქირურგიულია, მაგრამ განზრახვით სტრატეგიული.

და ასეა დღესაც, 21-ე საუკუნის ჩქაროსნულ სამყაროში. სადაც მელოდიები იმაზე სწრაფად ვრცელდება ვიდრე ოდესმე, და ამ მელოდიებს დიდი რესურსი აქვთ გარდაიქმნან ძლიერ იარაღად... ან უფრო სწორად - ჰიბრიდულ იარაღად მრავალპოლარული მსოფლიო წესიგის პირობებში.

ბოლო 60 წლის განმავლობაში პირველად, გერმანიის საგარეო საქმეთა მინისტრი ქრისტიან-დემოკრატიული კავშირის წევრი იქნება.

საქართველო და სერბეთი - მიუხედავად გეოგრაფიული ადგილმდებარეობისა, კულტურული ტრავმებისა და ტრადიციებისა, საქართველოც და სერბეთიც „ნაწილობრივ თავისუფალი“ ჰიბრიდული რეჟიმებია Freedom House-ის მიხედვით, თუმცა პოპულისტური ელიტები ერთსა და იმავე რიტორიკას იყენებენ.

იმამოღლუ უკვე ორჯერ გახდა თურქეთის ყველაზე დიდი ქალაქის, სტამბოლის მერი და მისი პოპულარობა ოპოზიციას ერდოღანის მრავალწლიანი მმართველობის დამარცხების იმედს აძლევდა.

საქართველო გადადის სახელმწიფოს მართვის აღმოსავლურ მოდელზე. ის არ/ვერ გახდება ჩრდილო კორეა ან ირანი; მართვის მოდელი იქნება აზერბაიჯანულთან მიახლოებული. პოლიტოლოგიური სლენგი რომ გამოვიყენოთ, „პარტიანახევრიანი“ სისტემა, როცა არსებითად ყველაფერს აკონტროლებს მმართველი პარტია/ელიტა, მაგრამ არსებობს „ოპოზიციაც“ რომელიც წარმოდგენილია პარლამენტსა და ადგილობრივ თვითმმართველობაში, მაგრამ მხოლოდ ფსევდოპლურალისტული ანტურაჟის ფუნქციას ატარებს⁸

სლოვაკეთის მმართველ კოალიციაში კრიზისი გამწვავდა. ადგილობრივი მედია წერს, რომ ფიცოს კოალიციას ამჟამად 150-დან 76 დეპუტატიც არ შემორჩა და კანონების მიღება უჭირს.